Doorgaan naar hoofdcontent

Een bericht van Bart Paepen in deze coronatijden


Goede vrienden
In deze corona-tijden probeert ons bisdom mensen met elkaar te verbinden via de digitale weg.
Het bestaande digitale aanbod wordt vanaf vandaag nog uitgebreid!

Wie zijn de voornaamste getuigen in en van deze corona-tijd?
Ja, kinderen! Zij hebben vaak een klare en eerlijke kijk.
Ze hebben oog voor wat wij, volwassenen, vaak niet zien. 
Om die reden willen we kinderen graag aan het woord laten.
'Kroongetuigen' is een programma voor en door kinderen!

Het programma wil kinderen de ruimte bieden om gevoelens en ideeën te uiten en samen met pastoor Bart te zoeken hoe we in deze bijzondere periode
het best kunnen omgaan met de situatie en met elkaar!


Deze programma’s zijn te vinden via:


We willen jullie vragen om deze programma’s ruim bekend te maken aan alle mensen die mogelijk geïnteresseerd zijn!
 Alvast heel veel dank!
 Bart Paepen
Bisschoppelijk vicaris
Diocesaan verantwoordelijke voor liturgie 



Bisdom Antwerpen 
Schoenmarkt 2, 2000 Antwerpen
+32 3 202 84 30

Reacties

Populaire posts van deze blog

Als het visioen verdwijnt, verwildert het volk: 20 jaar later

Als eerste publicatie op deze blog volgt hier een artikel van 20 jaar geleden, omdat in enkele recente discussies de actualiteit ervan gebleken is. Marcel Gielis 1976-2013: docent Universiteit van Tilburg 2013-heden: gastprofessor KU Leuven Voor de publicatie van het artikel in Communio zie: https://www.narcis.nl/publication/RecordID/oai%3Atilburguniversity.edu%3Apublications%2Ff6d6af53-e13b-4c45-b4fc-424b66459714 https://research.tilburguniversity.edu/en/publications/als-het-visioen-verdwijnt-verwildert-het-volk-beschouwingen-over- Een eerdere publicatie op internet (op website van Leerhuis Lelie ): http://users.telenet.be/denise.dinjart/Antropologie%20en%20psychologie/katholiek%20onderwijs.htm Als het visioen verdwijnt, verwildert het volk Beschouwingen over de identiteit van de katholieke school In onderwijskringen hoort men wel eens zeggen dat heden ten dage de ouders er niet meer in slagen hun kinderen op te voeden en vervolgens van de school verwachten
Dankwoord voor het toekennen van het Eremerk Jozef Weyns Enkele weken geleden kreeg ik een telefoon van Harry Vermeir met het bericht dat ik het Jozef Weyns-eremerk zou krijgen. Ik was zeer verrast en maakte onmiddellijk de bedenking: “Dat is te veel eer! Heb ik eigenlijk wel zoveel gedaan op gebied van heemkunde dat ik dat verdien?” Doch nadat ik Harry mijn dank had betuigd, en ik begon na te denken over mijn activiteiten en publicaties inzake heemkunde en lokale geschiedenis, kwam mij iets voor de geest dat enkele jaren tevoren gebeurd was. Toen ik als jurylid optrad bij het doctoraat van een Afrikaanse priester over 16 de -eeuwse theologie, stelde de voorzitter van de promotieplechtigheid, waar volgens een eeuwenoude Leuvense traditie wel eens ernst en luim vermengd worden en een ‘theologia serioso-comica’ beoefend wordt, mij voor als een Turnhoutse heemkundige, die bij zijn historisch onderzoek had kennisgemaakt met de beroemde theoloog Johannes Driedo of Jan Driedoens van